Pół roku za nami !!!

Wojciech Antoni : waga 6800, wzrost 71 cm, rozmiar pieluchy 4 :)

W niedziele minie tydzień, jak Wojciech skończył sześć miesięcy. Wywody na temat tego, jak szybko umyka czas już pisałam, więc dziś sobie podaruję. Dziś napiszę jaka jestem dumna z mojego synka. 

Wojtek, jest wymagającym dzieckiem lubi być w centrum uwagi, najlepiej noszony na rączkach, i nie pogniewa się jak będzie mu się śpiewać od rana do nocy. Potrafi już rozbrajać uśmiechem, ale i przegonić krzykiem. Jednym słowem charakterny ten nasz Wojtuś. Niemal każdego dnia poznaje nowe umiejętności, które cieszą i sprawiają, że pękam z dumy. Moje matczyne serce raduje nawet najmniejsza z nich, i wciąż wyczekuję kolejnych.

- przewraca się z brzuszka na plecki (26.12.13) i odwrotnie  (13.01.2014 )

-siedzi już sam i to w miarę stabilnie (6.02.14)

-jak już zaczął siedzieć to co sobie będzie, podejmuje próby raczkowania (7.02.14)

- na czworaka odstawia jakieś dziwne tańce-hulańce (to w przód, to w tył i na boki) :)
- odkrył do czego służą nadgarstki i na okrągło je zgina :)
- obraca się wokół własnej osi :)

- uwielbia jeść swoje stopy

- czasami śpi na brzuszku

- wczoraj zaczął próby wspinania się po rodzicach i poduszkach

- zaraz po skończeniu 6 miesiąca poznał smak marchewki, ziemniaka, brokułu i jabłka. Brokuł rulezz !

- wozi się spacerówką

- coraz rzadziej potrzebuje smoczka jako uspokajacza

- coraz częściej zasypia sam

- rosną mu włoski

-czekamy na zęba, bo dziąsła spokoju nie dają

- wolniej przybiera na wadze (pulpecik ginie w oczach);)

Pół roku minęło nam na poznawaniu siebie. Było dużo miłości i czułości do okruszka, która narodziła się wraz z nim. Nie brakowało radości do niego i śmiechu z nas w roli rodziców. Towarzyszył nam niestety również strach o dziecko, w chwilach cierpienia maluszka. Ból brzuszka, który ciągle się ujawniał i nie do końca wierzę, że były to kolki powodował dużo łez jego i naszych.

Pół roku za nami, teraz to tylko z górki :)